- қир
- I[قير]кушокушӣ, куштори ҳамагонӣ; қир кардан куштан, несту нобуд кардан, маргу мири ҳамагонӣ; қир шудан // қир гаштан кушта шудан, несту нобуд шуданII[قير]ю1. моддаи сиёҳранге, ки вақти полудани нафт таҳнишин шуда мемонад ва он, аз ҷумла, дар мумфарш кардани роҳҳо ба кор меравад, қатрони нафт2. маҷ. сиёҳIII[قير]кӯҳи пастаки сангрезадор; баландӣ, пушта, адир, теппа
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.